نوشته شده توسط : علی محمدی

سلبریتی‌هایی در دام «بازی مرکب»/ عامل خودکشی چهره‌های مشهور کره چیست؟

مرگ کیم سه‌رون، بازیگر جوان کره‌ای، موج جدیدی از اعتراض‌ها برای ایجاد تغییرات در صنعت سرگرمی و کاهش فشار بر چهره‌های مشهور را در این کشور را برانگیخته است.

 

کیم سه‌رون که تحت فشار شدید رسانه‌ها و طرفدارانش قرار داشت، در سن ۲۴ سالگی در خانه‌اش در سئول درگذشت. پلیس این حادثه را خودکشی اعلام کرده است.  

 

در واکنش به خودکشی سریالی چهره‌های مشهور در چند سال اخیر، رسانه‌های کره‌ای سوالی را مطرح کرده‌اند که به نظر می‌رسد هیچ پاسخی برای آن وجود ندارد: «چه زمانی این وضعیت پایان می‌یابد؟ چند زندگی دیگر باید از دست برود تا این چرخه غم‌انگیز شکسته شود؟»

 

کیم سه‌رون که به عنوان یک بازیگر کودک در فیلم جنایی پرفروش «مردی از ناکجا» (۲۰۱۰) به شهرت رسید، در ماه مه ۲۰۲۲ به دلیل رانندگی در حالت مستی متهم شد. او پس از برخورد خودروی خود با یک درخت و ترانسفورماتور برق در سئول، دستگیر شد.  

 

او در فضای مجازی یک عذرخواهی دست‌نویس منتشر کرد و جریمه ۲۰۰ میلیون وون (۱۳۹ هزار دلار) پرداخت. گزارش‌ها حاکی از آن است که او به ده‌ها مغازه‌ای که به دلیل این حادثه موقتاً بدون برق مانده بودند، غرامت پرداخت کرده است.

 

این اقدام ممکن است صاحبان کسب‌وکارها را آرام کرده باشد، اما نتوانست سیل انتقادات آنلاین و رسانه‌ای را متوقف کند. مرگ او نگرانی‌هایی را درباره فشارهای وارد شده به هنرمندان جوان و بااستعدادی که کره جنوبی را به یک ابرقدرت فرهنگی تبدیل کرده‌اند، افزایش داده است.

 

کانال‌های شایعه‌پراکنی درباره سلبریتی‌ها در یوتیوب ویدیوهای منفی درباره زندگی خصوصی او منتشر کردند و برخی به پست‌های شبکه‌های اجتماعی او که نشان می‌داد با دوستانش معاشرت می‌کند، به عنوان مدرکی دال بر عدم پشیمانی کافی اشاره کردند. حرفه کیم به سراشیبی سقوط افتاد و در ادامه بیشتر صحنه‌های او در سریال نتفلیکس «سگ‌های شکاری» (۲۰۲۳) حذف شد.

 

کیم سعی کرد با کار در یک کافه زندگی خود را بازسازی کند، اما این اقدام نیز با اتهاماتی مبنی بر بزرگ‌نمایی مشکلات مالی‌اش مواجه شد.  

 

مرگ این بازیگر به فهرست طولانی از سلبریتی‌های کره‌ای که تحت فشار شدید افکار عمومی خودکشی کرده‌اند، اضافه شد. این موضوع بحث‌هایی را درباره میزان حریم خصوصی سلبریتی‌ها دور از تمرکز رسانه‌ها و تأثیر آن بر سلامت روان آنها دوباره برانگیخته است.  

 

از دیگر قربانیان می‌توان به لی سون‌کیون، بازیگر فیلم «انگل»، که در سال ۲۰۲۳ خودکشی کرد، و چوی جین‌سیل، ستاره سینما، که در سال ۲۰۰۸ درگذشت، اشاره کرد. همسر سابق او، جو سانگ‌مین، ستاره بیسبال، نیز پنج سال بعد خودکشی کرد. هنرمندان کی‌پاپ، سولی و گو هارا، در سال ۲۰۱۹ درگذشتند. مرگ کیم جونگ‌هیون، خواننده اصلی گروه پسرانه محبوب و تأثیرگذار «شاینی» در سال ۲۰۱۷ نیز دنیای سرگرمی را شوکه کرد.  

 

فشار برای بی‌عیب بودن در همه زمان‌ها

 

سلبریتی‌های کره‌ای، به ویژه زنان، پس از مواجهه با قانون به سختی می‌توانند کار پیدا کنند. بسیاری از آنها برای درمان مشکلات روانی خود تمایلی نشان نمی‌دهند، زیرا ممکن است این موضوع باعث پوشش منفی بیشتر رسانه‌ها شود.  

 

پیتر جونگ‌هو نا، استادیار روانپزشکی در دانشگاه ییل، گفت: «جامعه کره جنوبی مانند یک بازی مرکب بزرگ است. افرادی که اشتباه می‌کنند یا عقب می‌افتند، بدون اینکه فرصتی برای بهبودی داشته باشند، بی‌رحمانه حذف می‌شوند، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. سلبریتی‌ها تحت فشار زیادی هستند که در همه زمان‌ها بی‌عیب به نظر برسند.

 

سانگ‌چین چان، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه سوگان، به یک پویایی منحصر به فرد در فرهنگ طرفداری کره اشاره کرد: «ستاره‌های ورزشی و سلبریتی‌ها اساساً افرادی هستند که می‌توانید آزادانه به آنها حمله کنید بدون اینکه با واکنشی مواجه شوید. این یک تضاد آشکار است که شرکت‌های قدرتمند یا سیاستمداران می‌توانند به صورت قانونی یا اقتصادی به انتقادها پاسخ دهند، اما سلبریتی‌ها اهداف آسیب‌پذیری هستند. وقتی آنها اشتباهات کوچکی مرتکب می‌شوند، مردم بی‌رحمانه به آنها حمله می‌کنند.»

 

به گزارش گاردین، مرگ کیم باعث شده است که برخی بخش‌های رسانه‌ای و  چندین روزنامه سرمقاله‌هایی علیه سوءاستفاده آنلاین از او و دیگر چهره‌های سرگرمی منتشر کرده‌اند.  

 

ائتلاف رسانه‌های دموکراتیک و شهروندان، یک نهاد نظارتی محلی که بر شیوه‌های گزارش‌دهی اخلاقی نظارت می‌کند، بیشترین تقصیر را متوجه رسانه‌های سنتی به دلیل گزارش‌های تحریک‌آمیز آنها دانست.  

 

این سازمان در بیانیه‌ای گفت: «بیشتر رسانه‌ها در خط مقدم ترویج انتقادات علیه کیم سه‌رون در زمان حیات او و تشویق محتوای شایعه‌پراکنی در یوتیوب و نظرات مخرب بوده‌اند.». این سازمان همچنین خاطرنشان کرد که بسیاری از رسانه‌ها حتی پس از مرگ کیم نیز به سوءاستفاده از او برای جذب کلیک ادامه داده‌اند.  

 

برخی از آژانس‌های کره‌ای شروع به اقدامات قانونی برای محافظت از هنرمندان خود در برابر زورگیری سایبری کرده‌اند. هیو چان‌هنگ، مدیر اجرایی مرکز مسئولیت رسانه‌ای و حقوق بشر، خواستار تعطیلی بخش نظرات در بخش سرگرمی توسط سازمان‌های خبری و وب‌سایت‌ها شده است.  

مرگ کیم سه‌رون، بازیگر جوان کره‌ای، موج جدیدی از اعتراض‌ها برای ایجاد تغییرات در صنعت سرگرمی و کاهش فشار بر چهره‌های مشهور را در این کشور را برانگیخته است.

به گزارش ایسنا، کیم سه‌رون که تحت فشار شدید رسانه‌ها و طرفدارانش قرار داشت، در سن ۲۴ سالگی در خانه‌اش در سئول درگذشت. پلیس این حادثه را خودکشی اعلام کرده است.  

در واکنش به خودکشی سریالی چهره‌های مشهور در چند سال اخیر، رسانه‌های کره‌ای سوالی را مطرح کرده‌اند که به نظر می‌رسد هیچ پاسخی برای آن وجود ندارد: «چه زمانی این وضعیت پایان می‌یابد؟ چند زندگی دیگر باید از دست برود تا این چرخه غم‌انگیز شکسته شود؟»

کیم سه‌رون که به عنوان یک بازیگر کودک در فیلم جنایی پرفروش «مردی از ناکجا» (۲۰۱۰) به شهرت رسید، در ماه مه ۲۰۲۲ به دلیل رانندگی در حالت مستی متهم شد. او پس از برخورد خودروی خود با یک درخت و ترانسفورماتور برق در سئول، دستگیر شد.  

او در فضای مجازی یک عذرخواهی دست‌نویس منتشر کرد و جریمه ۲۰۰ میلیون وون (۱۳۹ هزار دلار) پرداخت. گزارش‌ها حاکی از آن است که او به ده‌ها مغازه‌ای که به دلیل این حادثه موقتاً بدون برق مانده بودند، غرامت پرداخت کرده است.

این اقدام ممکن است صاحبان کسب‌وکارها را آرام کرده باشد، اما نتوانست سیل انتقادات آنلاین و رسانه‌ای را متوقف کند. مرگ او نگرانی‌هایی را درباره فشارهای وارد شده به هنرمندان جوان و بااستعدادی که کره جنوبی را به یک ابرقدرت فرهنگی تبدیل کرده‌اند، افزایش داده است.

کانال‌های شایعه‌پراکنی درباره سلبریتی‌ها در یوتیوب ویدیوهای منفی درباره زندگی خصوصی او منتشر کردند و برخی به پست‌های شبکه‌های اجتماعی او که نشان می‌داد با دوستانش معاشرت می‌کند، به عنوان مدرکی دال بر عدم پشیمانی کافی اشاره کردند. حرفه کیم به سراشیبی سقوط افتاد و در ادامه بیشتر صحنه‌های او در سریال نتفلیکس «سگ‌های شکاری» (۲۰۲۳) حذف شد.

کیم سعی کرد با کار در یک کافه زندگی خود را بازسازی کند، اما این اقدام نیز با اتهاماتی مبنی بر بزرگ‌نمایی مشکلات مالی‌اش مواجه شد.  

مرگ این بازیگر به فهرست طولانی از سلبریتی‌های کره‌ای که تحت فشار شدید افکار عمومی خودکشی کرده‌اند، اضافه شد. این موضوع بحث‌هایی را درباره میزان حریم خصوصی سلبریتی‌ها دور از تمرکز رسانه‌ها و تأثیر آن بر سلامت روان آنها دوباره برانگیخته است.  

از دیگر قربانیان می‌توان به لی سون‌کیون، بازیگر فیلم «انگل»، که در سال ۲۰۲۳ خودکشی کرد، و چوی جین‌سیل، ستاره سینما، که در سال ۲۰۰۸ درگذشت، اشاره کرد. همسر سابق او، جو سانگ‌مین، ستاره بیسبال، نیز پنج سال بعد خودکشی کرد. هنرمندان کی‌پاپ، سولی و گو هارا، در سال ۲۰۱۹ درگذشتند. مرگ کیم جونگ‌هیون، خواننده اصلی گروه پسرانه محبوب و تأثیرگذار «شاینی» در سال ۲۰۱۷ نیز دنیای سرگرمی را شوکه کرد.  

فشار برای بی‌عیب بودن در همه زمان‌ها

سلبریتی‌های کره‌ای، به ویژه زنان، پس از مواجهه با قانون به سختی می‌توانند کار پیدا کنند. بسیاری از آنها برای درمان مشکلات روانی خود تمایلی نشان نمی‌دهند، زیرا ممکن است این موضوع باعث پوشش منفی بیشتر رسانه‌ها شود.  

پیتر جونگ‌هو نا، استادیار روانپزشکی در دانشگاه ییل، گفت: «جامعه کره جنوبی مانند یک بازی مرکب بزرگ است. افرادی که اشتباه می‌کنند یا عقب می‌افتند، بدون اینکه فرصتی برای بهبودی داشته باشند، بی‌رحمانه حذف می‌شوند، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. سلبریتی‌ها تحت فشار زیادی هستند که در همه زمان‌ها بی‌عیب به نظر برسند.

سانگ‌چین چان، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه سوگان، به یک پویایی منحصر به فرد در فرهنگ طرفداری کره اشاره کرد: «ستاره‌های ورزشی و سلبریتی‌ها اساساً افرادی هستند که می‌توانید آزادانه به آنها حمله کنید بدون اینکه با واکنشی مواجه شوید. این یک تضاد آشکار است که شرکت‌های قدرتمند یا سیاستمداران می‌توانند به صورت قانونی یا اقتصادی به انتقادها پاسخ دهند، اما سلبریتی‌ها اهداف آسیب‌پذیری هستند. وقتی آنها اشتباهات کوچکی مرتکب می‌شوند، مردم بی‌رحمانه به آنها حمله می‌کنند.»

به گزارش گاردین، مرگ کیم باعث شده است که برخی بخش‌های رسانه‌ای و  چندین روزنامه سرمقاله‌هایی علیه سوءاستفاده آنلاین از او و دیگر چهره‌های سرگرمی منتشر کرده‌اند.  

ائتلاف رسانه‌های دموکراتیک و شهروندان، یک نهاد نظارتی محلی که بر شیوه‌های گزارش‌دهی اخلاقی نظارت می‌کند، بیشترین تقصیر را متوجه رسانه‌های سنتی به دلیل گزارش‌های تحریک‌آمیز آنها دانست.  

این سازمان در بیانیه‌ای گفت: «بیشتر رسانه‌ها در خط مقدم ترویج انتقادات علیه کیم سه‌رون در زمان حیات او و تشویق محتوای شایعه‌پراکنی در یوتیوب و نظرات مخرب بوده‌اند.». این سازمان همچنین خاطرنشان کرد که بسیاری از رسانه‌ها حتی پس از مرگ کیم نیز به سوءاستفاده از او برای جذب کلیک ادامه داده‌اند.  

برخی از آژانس‌های کره‌ای شروع به اقدامات قانونی برای محافظت از هنرمندان خود در برابر زورگیری سایبری کرده‌اند. هیو چان‌هنگ، مدیر اجرایی مرکز مسئولیت رسانه‌ای و حقوق بشر، خواستار تعطیلی بخش نظرات در بخش سرگرمی توسط سازمان‌های خبری و وب‌سایت‌ها شده است.  



:: برچسب‌ها: سلبریتی‌ها-بازی مرکب-کره ,
:: بازدید از این مطلب : 5
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 8 اسفند 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : علی محمدی

این خانم بازیگر ایرانی نامادری بلاحدید شد+ عکس

شیوا صفایی از سلبریتی‌های ایرانی است که شهرتی جهانی دارند و مدتی قبل با پدر بلاحدید ازدواج کرد.

 

او که یک مدل موفق است، در حیطه بازیگری و سرمایه‌گذاری روی محصولات آرایشی هم تجربه‌های پیروزمندانه‌ای دارد.

 

ظاهر خوب، انتخاب‌های صحیح در مسیر فعالیت حرفه‌ای و البته ازدواج با محمد حدید که از برج‌سازان ثروتمند دنیاست و اصالتی فلسطینی دارد هم در شهرت او بی‌اثر نبوده‌اند.

احتمالاً می‌دانید که محمد حدید پدر جی‌جی و بلاحدید یعنی دو سوپرمدل معروف دنیا هم هست. البته عمر این رابطه به پایان رسیده، اما به رشد ابعاد شهرت شیوا کمک شایانی کرده است.

شیوا صفایی از سلبریتی‌های ایرانی است که شهرتی جهانی دارند و مدتی قبل با پدر بلاحدید ازدواج کرد.

به گزارش چی بپوشیم؛ او که یک مدل موفق است، در حیطه بازیگری و سرمایه‌گذاری روی محصولات آرایشی هم تجربه‌های پیروزمندانه‌ای دارد.

ظاهر خوب، انتخاب‌های صحیح در مسیر فعالیت حرفه‌ای و البته ازدواج با محمد حدید که از برج‌سازان ثروتمند دنیاست و اصالتی فلسطینی دارد هم در شهرت او بی‌اثر نبوده‌اند.
احتمالاً می‌دانید که محمد حدید پدر جی‌جی و بلاحدید یعنی دو سوپرمدل معروف دنیا هم هست. البته عمر این رابطه به پایان رسیده، اما به رشد ابعاد شهرت شیوا کمک شایانی کرده است.



:: برچسب‌ها: بلاحدید- بازیگر ایرانی ,
:: بازدید از این مطلب : 5
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 8 اسفند 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : علی محمدی

 شهرت‌طلبی در فضای مجازی؛ از بلاگری تا بدن‌نمایی

میلاد حسن‌زاده: دختری 18 ساله، یک روز تصمیم گرفت صفحه‌ای در اینستاگرام راه‌اندازی کند. هدف اولیه‌اش ساده بود: اشتراک‌گذاری روزمرگی‌های زندگی‌اش و شاید گاهی عکس‌هایی از غذاها و کتاب‌هایی که می‌خواند. اما به‌مرور، لایک‌ها و کامنت‌ها کم‌تر از حد انتظارش بودند. او که نمی‌خواست احساس «دیده‌نشدن» را تجربه کند، شروع به تغییر محتوای صفحه‌اش کرد. عکس‌های شخصی‌تر، نمایش لحظاتی از زندگی خصوصی و در نهایت تصاویری که بیش از آنکه محتوای فکری داشته‌ باشند، ظاهر او را برجسته می‌کردند. تعداد دنبال‌کنندگان افزایش یافت، اما این محبوبیت جدید، آرامش او را کم نکرد؛ برعکس، او را به چرخه‌ای از اضطراب و رقابت برای جلب‌ توجه بیشتر کشاند.

 

این تجربه، تنها مختص آن دختر نیست؛ بلکه الگویی است که در فضای مجازی بارها و بارها تکرار می‌شود. فضای مجازی، با گسترش سریع و نفوذ عمیق در زندگی انسان‌ها، به یکی از اصلی‌ترین عرصه‌های ارتباطی و نمایش هویت فردی تبدیل شده‌است. این فضا امکان اشتراک‌گذاری دانش، هنر و توانایی‌های مختلف را فراهم کرده و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بسیاری شده‌است، اما در سوی دیگر، این عرصه به بستری برای ظهور پدیده‌ای به‌نام «نمایش خود» بدل شده‌است، به‌ویژه در مواردی که فرد چیزی برای عرضه علمی، هنری یا محتوای فرهنگی معنادار ندارد.

 

در چنین شرایطی، افراد برای جلب‌توجه، به نمایش زندگی شخصی و روزمرگی‌های خود متوسل می‌شوند. این روند، اغلب از اشتراک‌گذاری تصاویر ساده‌ای از سبک زندگی آغاز می‌شود، اما به‌مرور زمان و در رقابت برای افزایش تعداد دنبال‌کنندگان، به رفتارهایی چون بدن‌نمایی و ارائه محتوای سطحی و گاه مخرب می‌انجامد. این پدیده، که به نظر می‌رسد ناشی از ترکیب عوامل روان‌شناختی و اجتماعی باشد، پیامدهای منفی عمیقی برای فرد و جامعه به‌همراه دارد.

 

در جامعه‌ای که شهرت و تأیید دیگران معیاری برای ارزش‌گذاری فردی شده‌است، نمایش خود، راهکاری برای کسب این تأیید محسوب‌ می‌شود. شبکه‌های اجتماعی نیز با الگوریتم‌هایی که تعامل بیشتر و دیده‌شدن را تشویق می‌کنند، این روند را تقویت کرده‌اند. وقتی فرد از دانش، هنر یا مهارت‌های خاصی برخوردار نیست، آسان‌ترین مسیر برای جلب‌توجه، نمایش زندگی شخصی یا ظاهر فیزیکی است. به همین دلیل، بسیاری از افراد مسیر نمایش خود را انتخاب می‌کنند و در این فرایند، کرامت انسانی و ارزش‌های اخلاقی کمرنگ‌تر می‌شود.

 

این روند، پیامدهای گسترده‌ای برای جامعه دارد. از یک سوء، گسترش چنین رفتارهایی، سطحی‌نگری را در جامعه تقویت کرده و عمق فرهنگی را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، هنجارهای اخلاقی و فرهنگی جامعه تحت‌تأثیر این رفتارها تضعیف می‌شود. افراد، به‌ویژه جوانان، با الگوبرداری از چنین الگوهایی، به‌سمت رقابت برای دیده‌شدن و جلب‌توجه کشیده می‌شوند، رقابتی که فشار روانی زیادی بر آن‌ها تحمیل می‌کند. این فشار نه‌تنها سلامت روانی افراد را به خطر می‌اندازد، بلکه انسجام اجتماعی را نیز تهدید می‌کند.

 

یکی از ابعاد مهم پدیده «نمایش خود» در فضای مجازی، ظهور و تقویت نقش سلبریتی‌ها است. سلبریتی‌ها به‌عنوان افرادی که غالباً به‌واسطه شهرت خود نه لزوماً توانمندی‌های خاص، جایگاه اجتماعی پیدا کرده‌اند، تأثیر بسیاری بر الگوهای رفتاری مردم، به‌ویژه جوانان، دارند.

 

الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی، به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که محتوای پربازدید را تقویت و تکرار می‌کنند که اغلب شامل نمایش زندگی شخصی یا بدن‌نمایی است. این امر باعث می‌شود افرادی که به هر دلیل وارد مسیر شهرت می‌شوند، برای حفظ جایگاه خود مجبور به ادامه رفتارهای نمایش‌محور شوند. این چرخه معیوب، جامعه را به رقابت برای دیده‌شدن و تولید محتوای سطحی‌تر سوق می‌دهد.

 

در این میان، نگاهی عمیق‌تر به‌معنای شهرت‌طلبی و تأثیر آن بر ارزش‌های انسانی می‌تواند ابعاد تازه‌ای از این موضوع را روشن کند. علامه مصباح یزدی در این‌باره می‌فرماید: «شهرت، موقعیت یافتن بین مردم، احترام و ارج‌نهی مردم و رفت و آمد آن‌ها، از توجه قلبی انسان به خدا می‌کاهد. از این رو، کسی که با خدا انس دارد، نه فقط از توجه مردم به خویش لذت نمی‌برد، بلکه ناراحت نیز می‌شود؛ چون این توجه، مانع و آفت توجه او به خدا است و باعث می‌شود توجه به معبود، مستقر و تمرکز یافته نباشد.»

 

ا‌ین سخن، جنبه‌ای عمیق‌تر از آسیب‌های شهرت‌طلبی را آشکار می‌کند. انسان، در ارتباط با خداوند و انس با او به آرامش حقیقی دست می‌یابد. اما زمانی که فرد تمام انرژی و توجه خود را صرف جلب نظر دیگران کند، نه‌تنها از این انس و آرامش دور می‌شود، بلکه به‌مرور زمان، از کمالات انسانی و معنوی نیز فاصله می‌گیرد. فضای مجازی که زمینه‌ای بی‌پایان برای جلب‌توجه و دیده‌شدن فراهم کرده، به ابزاری برای فاصله‌گیری از این ارزش‌ها تبدیل شده‌است.

 

مقابله با این آسیب‌ها نیازمند رویکردی جامع و چندجانبه است. نخست، باید ارزش‌های اخلاقی و معنوی در جامعه تقویت شود. تأکید بر این نکته که شهرت‌طلبی و جلب‌توجه، معیار واقعی برای ارزش‌گذاری فردی نیست، می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در کاهش این رفتارها داشته‌باشد. دوم، آموزش سواد رسانه‌ای به افراد، به‌ویژه نسل جوان، ضروری است. آن‌ها باید بیاموزند که چگونه از فضای مجازی به‌عنوان ابزاری برای رشد شخصی و اجتماعی استفاده‌کنند، نه عرصه‌ای برای رقابت‌های بیهوده. سوم، حمایت از تولید محتوای ارزشمند علمی، فرهنگی و هنری می‌تواند جایگزین‌های مثبتی برای الگوهای نامناسب ارائه دهد. و در نهایت یادآوری اهمیت کرامت انسانی و پرهیز از رفتارهای افراطی برای جلب‌توجه، باید به‌عنوان بخشی از فرهنگ عمومی ترویج شود.

 

فضای مجازی، اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند بستری برای تعالی فردی و اجتماعی باشد. اما اگر تنها به محلی برای نمایش خود و جلب‌توجه تبدیل شود، به انحطاط اخلاقی و فرهنگی خواهد انجامید. در این راستا، مطالعه کتاب «میدان شهرت در ایران» نوشته احسان شاه‌قاسمی به‌عنوان منبعی ارزشمند برای درک بهتر ابعاد شهرت و پیامدهای آن، توصیه می‌شود. این کتاب تحلیلی جامع از مفهوم شهرت در جامعه ایران ارائه می‌دهد و می‌تواند افق تازه‌ای برای تحلیل این پدیده بگشاید.

 میلاد حسن‌زاده: دختری 18 ساله، یک روز تصمیم گرفت صفحه‌ای در اینستاگرام راه‌اندازی کند. هدف اولیه‌اش ساده بود: اشتراک‌گذاری روزمرگی‌های زندگی‌اش و شاید گاهی عکس‌هایی از غذاها و کتاب‌هایی که می‌خواند. اما به‌مرور، لایک‌ها و کامنت‌ها کم‌تر از حد انتظارش بودند. او که نمی‌خواست احساس «دیده‌نشدن» را تجربه کند، شروع به تغییر محتوای صفحه‌اش کرد. عکس‌های شخصی‌تر، نمایش لحظاتی از زندگی خصوصی و در نهایت تصاویری که بیش از آنکه محتوای فکری داشته‌ باشند، ظاهر او را برجسته می‌کردند. تعداد دنبال‌کنندگان افزایش یافت، اما این محبوبیت جدید، آرامش او را کم نکرد؛ برعکس، او را به چرخه‌ای از اضطراب و رقابت برای جلب‌ توجه بیشتر کشاند.
این تجربه، تنها مختص آن دختر نیست؛ بلکه الگویی است که در فضای مجازی بارها و بارها تکرار می‌شود. فضای مجازی، با گسترش سریع و نفوذ عمیق در زندگی انسان‌ها، به یکی از اصلی‌ترین عرصه‌های ارتباطی و نمایش هویت فردی تبدیل شده‌است. این فضا امکان اشتراک‌گذاری دانش، هنر و توانایی‌های مختلف را فراهم کرده و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بسیاری شده‌است، اما در سوی دیگر، این عرصه به بستری برای ظهور پدیده‌ای به‌نام «نمایش خود» بدل شده‌است، به‌ویژه در مواردی که فرد چیزی برای عرضه علمی، هنری یا محتوای فرهنگی معنادار ندارد.
در چنین شرایطی، افراد برای جلب‌توجه، به نمایش زندگی شخصی و روزمرگی‌های خود متوسل می‌شوند. این روند، اغلب از اشتراک‌گذاری تصاویر ساده‌ای از سبک زندگی آغاز می‌شود، اما به‌مرور زمان و در رقابت برای افزایش تعداد دنبال‌کنندگان، به رفتارهایی چون بدن‌نمایی و ارائه محتوای سطحی و گاه مخرب می‌انجامد. این پدیده، که به نظر می‌رسد ناشی از ترکیب عوامل روان‌شناختی و اجتماعی باشد، پیامدهای منفی عمیقی برای فرد و جامعه به‌همراه دارد.
در جامعه‌ای که شهرت و تأیید دیگران معیاری برای ارزش‌گذاری فردی شده‌است، نمایش خود، راهکاری برای کسب این تأیید محسوب‌ می‌شود. شبکه‌های اجتماعی نیز با الگوریتم‌هایی که تعامل بیشتر و دیده‌شدن را تشویق می‌کنند، این روند را تقویت کرده‌اند. وقتی فرد از دانش، هنر یا مهارت‌های خاصی برخوردار نیست، آسان‌ترین مسیر برای جلب‌توجه، نمایش زندگی شخصی یا ظاهر فیزیکی است. به همین دلیل، بسیاری از افراد مسیر نمایش خود را انتخاب می‌کنند و در این فرایند، کرامت انسانی و ارزش‌های اخلاقی کمرنگ‌تر می‌شود.
این روند، پیامدهای گسترده‌ای برای جامعه دارد. از یک سوء، گسترش چنین رفتارهایی، سطحی‌نگری را در جامعه تقویت کرده و عمق فرهنگی را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، هنجارهای اخلاقی و فرهنگی جامعه تحت‌تأثیر این رفتارها تضعیف می‌شود. افراد، به‌ویژه جوانان، با الگوبرداری از چنین الگوهایی، به‌سمت رقابت برای دیده‌شدن و جلب‌توجه کشیده می‌شوند، رقابتی که فشار روانی زیادی بر آن‌ها تحمیل می‌کند. این فشار نه‌تنها سلامت روانی افراد را به خطر می‌اندازد، بلکه انسجام اجتماعی را نیز تهدید می‌کند.
یکی از ابعاد مهم پدیده «نمایش خود» در فضای مجازی، ظهور و تقویت نقش سلبریتی‌ها است. سلبریتی‌ها به‌عنوان افرادی که غالباً به‌واسطه شهرت خود نه لزوماً توانمندی‌های خاص، جایگاه اجتماعی پیدا کرده‌اند، تأثیر بسیاری بر الگوهای رفتاری مردم، به‌ویژه جوانان، دارند.
الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی، به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که محتوای پربازدید را تقویت و تکرار می‌کنند که اغلب شامل نمایش زندگی شخصی یا بدن‌نمایی است. این امر باعث می‌شود افرادی که به هر دلیل وارد مسیر شهرت می‌شوند، برای حفظ جایگاه خود مجبور به ادامه رفتارهای نمایش‌محور شوند. این چرخه معیوب، جامعه را به رقابت برای دیده‌شدن و تولید محتوای سطحی‌تر سوق می‌دهد.
در این میان، نگاهی عمیق‌تر به‌معنای شهرت‌طلبی و تأثیر آن بر ارزش‌های انسانی می‌تواند ابعاد تازه‌ای از این موضوع را روشن کند. علامه مصباح یزدی در این‌باره می‌فرماید: «شهرت، موقعیت یافتن بین مردم، احترام و ارج‌نهی مردم و رفت و آمد آن‌ها، از توجه قلبی انسان به خدا می‌کاهد. از این رو، کسی که با خدا انس دارد، نه فقط از توجه مردم به خویش لذت نمی‌برد، بلکه ناراحت نیز می‌شود؛ چون این توجه، مانع و آفت توجه او به خدا است و باعث می‌شود توجه به معبود، مستقر و تمرکز یافته نباشد.»
ا‌ین سخن، جنبه‌ای عمیق‌تر از آسیب‌های شهرت‌طلبی را آشکار می‌کند. انسان، در ارتباط با خداوند و انس با او به آرامش حقیقی دست می‌یابد. اما زمانی که فرد تمام انرژی و توجه خود را صرف جلب نظر دیگران کند، نه‌تنها از این انس و آرامش دور می‌شود، بلکه به‌مرور زمان، از کمالات انسانی و معنوی نیز فاصله می‌گیرد. فضای مجازی که زمینه‌ای بی‌پایان برای جلب‌توجه و دیده‌شدن فراهم کرده، به ابزاری برای فاصله‌گیری از این ارزش‌ها تبدیل شده‌است.
مقابله با این آسیب‌ها نیازمند رویکردی جامع و چندجانبه است. نخست، باید ارزش‌های اخلاقی و معنوی در جامعه تقویت شود. تأکید بر این نکته که شهرت‌طلبی و جلب‌توجه، معیار واقعی برای ارزش‌گذاری فردی نیست، می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در کاهش این رفتارها داشته‌باشد. دوم، آموزش سواد رسانه‌ای به افراد، به‌ویژه نسل جوان، ضروری است. آن‌ها باید بیاموزند که چگونه از فضای مجازی به‌عنوان ابزاری برای رشد شخصی و اجتماعی استفاده‌کنند، نه عرصه‌ای برای رقابت‌های بیهوده. سوم، حمایت از تولید محتوای ارزشمند علمی، فرهنگی و هنری می‌تواند جایگزین‌های مثبتی برای الگوهای نامناسب ارائه دهد. و در نهایت یادآوری اهمیت کرامت انسانی و پرهیز از رفتارهای افراطی برای جلب‌توجه، باید به‌عنوان بخشی از فرهنگ عمومی ترویج شود.
فضای مجازی، اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند بستری برای تعالی فردی و اجتماعی باشد. اما اگر تنها به محلی برای نمایش خود و جلب‌توجه تبدیل شود، به انحطاط اخلاقی و فرهنگی خواهد انجامید. در این راستا، مطالعه کتاب «میدان شهرت در ایران» نوشته احسان شاه‌قاسمی به‌عنوان منبعی ارزشمند برای درک بهتر ابعاد شهرت و پیامدهای آن، توصیه می‌شود. این کتاب تحلیلی جامع از مفهوم شهرت در جامعه ایران ارائه می‌دهد و می‌تواند افق تازه‌ای برای تحلیل این پدیده بگشاید.



:: برچسب‌ها: شهرت‌طلبی ,
:: بازدید از این مطلب : 7
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 8 اسفند 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : علی محمدی

 مریلا و ملیکا زارعی در کنار فرهاد آئیش مصطفی زمانی فریبا نادریبهنام تشکر  بهاره کیان افشار شهاب حسینی و همسرش



:: برچسب‌ها: استایل ست-شهاب حسینی-ساناز ارجمند ,
:: بازدید از این مطلب : 27
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 2 اسفند 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : علی محمدی

ژاله علو و همکارانش در سال‌های پیش از انقلاب: تصاویری دیدنی

ژاله علو بازیگر تازه درگذشته با کارنامه هنری پر رنگ و لعابش در خاطره ها باقیست به همین بهانه نگاهی می کنیم به تصاویری از جوانی بازیگران ایرانی.

ژاله علو بازیگر تازه درگذشته با کارنامه هنری پر رنگ و لعابش در خاطره ها باقیست به همین بهانه نگاهی می کنیم به تصاویری از جوانی بازیگران ایرانی.



:: برچسب‌ها: ژاله علو-بازیگران ایرانی ,
:: بازدید از این مطلب : 21
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 2 اسفند 1403 | نظرات ()
نوشته شده توسط : علی محمدی

ولنتاین متفاوت هنرمندان ایرانی؛ لحظات خاص آزاده زارعی و ترلان پروانه

ترلان پروانه و آزاده زارعی هر دو از هنرمندان مجرد سینما هستند که به مناسبت روز ولنتاین پست و استوری های عاشقانه ای به اشتراک گذاشتند.

ترلان پروانه و آزاده زارعی هر دو از هنرمندان مجرد سینما هستند که به مناسبت روز ولنتاین پست و استوری های عاشقانه ای به اشتراک گذاشتند.



:: برچسب‌ها: ولنتاین-هنرمندان ایرانی- آزاده زارعی-ترلان پروانه ,
:: بازدید از این مطلب : 22
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 2 اسفند 1403 | نظرات ()